Dit keer geen epistel over de zin of onzin van vrouwelijk leiderschap. Of een artikel waarin ik een nieuw bijvoeglijk naamwoord voor het woord leiderschap plaats en dat vervolgens als de beste vorm van leiderschap introduceer waar iedereen, naar mijn waarheid, naar zou moeten leven en werken. Die overvloedige behoefte aan definiëren geeft het gevoel dat we grip hebben op datgene wat in de omgeving als complex wordt ervaren. Het brengt ons de illusie dat we in control zijn en weten waarover we het hebben, zonder onszelf daartoe te hoeven verhouden. 

De zoektocht naar een gemeenschappelijke taak is onbegonnen werk

Zonder wetenschappelijke pretentie, maar gebaseerd op 20 jaar ervaring in het werken met leiders, bestuurders, professionals, ondernemers en leidinggeven aan mezelf heb ik zes essentiële lessen geleerd die ik hier wil delen: 

1. stop met het definiëren van DE leiderschapsstijl
2. theorieën en concepten houden je weg bij de essentie
3. leiderschap is niet voorbehouden aan een selecte groep mensen 
4. de zoektocht naar een gemeenschappelijke taal is onbegonnen werk 
5. het is een illusie te denken dat je de ander kunt veranderen
6. stop met externaliseren van DE verandering die jij wil; houd het bij jezelf.

Daarom wil ik het meest universele terug brengen in de gesprekken die we voeren over leiderschap, namelijk ons mens-zijn. Terug naar eeuwenoude wijsheden en de oer-behoeften die ons als mens kenmerken. Oer-behoeften als gezien, gehoord, geliefd willen worden, veiligheid ervaren, je heel voelen en waardering ontvangen. Het is het gemis of gebrek aan invulling van deze behoeften die ons definiëren, die bepalend zijn voor ons gedrag, de keuzes die je maakt in leven en werk, de wijze waarop jij je verhoudt tot de ander. En dus ook hoe we invulling geven aan leiderschap. 

Als ik in het contact met anderen (vaak onbewust) innerlijk gedreven wordt door niet-geziene angst, pijn of gemis, dan bepaalt dat de kwaliteit van de relatie die ik met de ander, mijn werk en mezelf heb.

De taal die we allemaal kennen, voelen, begrijpen is de taal van onze innerlijke gevoelswereld: de taal van ons mens-zijn. In alles wat ik doe, neem ik mezelf mee en de innerlijke structuren die zijn ontstaan door mijn ervaringen in het leven. Dat geldt voor iedereen. Als ik in het contact met anderen (vaak onbewust) innerlijk gedreven wordt door niet-geziene angst, pijn of gemis, dan bepaalt dat de kwaliteit van de relatie die ik met de ander, mijn werk en mezelf heb. Het heeft direct invloed op de vervulling die ik voel of ik mijn doelen realiseer en richting kan geven aan mijn leven. Er is niets wat mij, jou en ons meer verbindt als de behoefte om gezien te worden, erkent en gewaardeerd te worden, gehoord te worden in wie jij bent en wat je kunt. 

Dus herintroduceer ik het motto ‘Ken je zelf’ als uitgangspunt voor iedere vorm van leiderschap. Start het gesprek bij wie ben jij, wat wil jij realiseren om vanuit daar samen inhoud en betekenis te geven aan leiderschap. Dit vraagt om in het contact, het gesprek met de ander je bewust te worden vanuit waar jij beweegt. Om dit te realiseren, om in een staat te komen waarin je vanuit heelheid leiderschap neemt, is een nieuwsgierige onderzoekende houding nodig om vanuit daar: 

1. zelf verantwoordelijkheid te nemen voor wat jij wil realiseren
2. de moed te hebben om naar jezelf te kijken
3. trouw te zijn aan jezelf 
4. gehoor te geven aan jouw innerlijk weten 
5. jouw waarheid uit te spreken
6. compassie te hebben voor jezelf en de ander.

Dit is geen epistel over de zin of onzin van vrouwelijk leiderschap. Wat dit wel is, is een oproep om mij, jezelf, je collega, je leidinggevende, je man, je partner, je vriendin te ontmoeten vanuit heelheid en hem of haar te zien in datgene wat er is. Om vanuit die ontmoeting leiderschap te nemen voor datgene wat gerealiseerd mag worden. 

Door het loslaten van het zoeken in de buitenwereld, in de vorm van theorieën, concepten en definities, opent zich een binnenwereld waarin alle antwoorden opgeslagen liggen voor het verbeteren van relaties, het maken van heldere keuzes en het realiseren van doelen. Wanneer ik aan tafel zit en anderen ontmoet in hun leiderschap is er veel meer:

1. wederzijds begrip
2. balans tussen geven en ontvangen
3. samenwerking vanuit innerlijke kracht
4. waardering voor elkaar
5. helderheid in besluitvorming
6. verwezenlijking van doelen
7. en … ontspanning.  

Is dit ook wat jij wil voor jezelf, je team, je organisatie? Zet een JA in de comments.

Liefs, Anneliek 

Tell your truth, it’s needed!

Ik, ondernemer, krachtige vrouw, onzeker meisje, rebellerende dochter, zorgzame moeder, ondeugende minnares en stem voor innerlijke vrijheid. 

Anneliek van der Heijden (1979) schrijft vanuit haar expertise, ervaring en de ontmoeting met anderen. Als leiderschapscoach, schrijver en ervaringsdeskundige op het gebied van trauma geeft zij woorden aan datgene wat voor velen niet in woorden te vangen is. Na jarenlange ervaring op het gebied van leiderschapsontwikkeling, persoonlijke ontwikkeling en trauma leeft zij voor het zichzelf bevrijden van oude conditioneringen om zo weer in verbinding met zichzelf te komen. Zij inspireert, steunt en begeleidt anderen in zichzelf bevrijden om weer regie te ervaren in leven en werk. Meer over Anneliek, kijk op www.byanneliek.nl of volg haar op Instagram @bconnectedbyanneliek